روز 24 تیرماه روز تولد امام خامنه‌ای روحی فداه است. اگر چه پرده‌های مادی در مقابل چشم اولیای خدا
مانعی به حساب نمی‌آید
تا حقایق را ببینند، اما برای ما قبرستان‌نشینان عادات سخیف باید روزگار بگذرد تا بفهمیم که چه می‌گذرد.
 اگر کسی 2 سال پیش می‌گفت که حزب الله می‌تواند اسراییل را شکست بدهد، شاید امثال ما هرگز در دل باور نمی‌کردیم.
 اگر کسی مانند آیت الله العظما بهاء الدینی روزی می‌گفت:
بعد از امام اگر بشود به کسی اعتماد کرد به این سید (آیةالله خامنه‌ای) است... ایشان از همه‌ی افراد به امام نزدیک‌تر است...
 کسی که ما به او امیدواریم آقای خامنه‌ای است...، باید به او کمک کرد که تنها نباشد.
البته هیچ‌کس حاج آقا روح الله نمی‌شود، ولی آقای خامنه‌ای از همه به امام نزدیک‌تر است.
کسی که ما به او امیدواریم آقای خامنه‌ای است. شما از ما قبول نمی‌کنید و تعجب می‌کنید،
ولی این دید ماست، نزد ما محرز است سید علی خامنه‌ای.

روز 24 تیرماه روز تولد امام خامنه‌ای روحی فداه است. اگر چه پرده‌های مادی در مقابل چشم اولیای خدا مانعی به حساب نمی‌آید تا حقایق را ببینند، اما برای ما قبرستان‌نشینان عادات سخیف باید روزگار بگذرد تا بفهمیم که چه می‌گذرد. اگر کسی 2 سال پیش می‌گفت که حزب الله می‌تواند اسراییل را شکست بدهد، شاید امثال ما هرگز در دل باور نمی‌کردیم. اگر کسی مانند آیت الله العظما بهاء الدینی روزی می‌گفت:
بعد از امام اگر بشود به کسی اعتماد کرد به این سید (آیةالله خامنه‌ای) است... ایشان از همه‌ی افراد به امام نزدیک‌تر است... کسی که ما به او امیدواریم آقای خامنه‌ای است...، باید به او کمک کرد که تنها نباشد.
البته هیچ‌کس حاج آقا روح الله نمی‌شود، ولی آقای خامنه‌ای از همه به امام نزدیک‌تر است. کسی که ما به او امیدواریم آقای خامنه‌ای است. شما از ما قبول نمی‌کنید و تعجب می‌کنید، ولی این دید ماست، نزد ما محرز است سید علی خامنه‌ای.
عده‌ای از خواص و دوستان هم باور نمی‌کردند. بالاخره زمان گذشت و حقایق برای کوته‌فکرانی چون من نیز که بعد از رحلت امام روحی فداه، به اعلمیت و مرجعیت آقا یقین قلبی نداشتم، روشن شد.
روشن شد که این آقای به تمام معنا آقا چه قدرت و سرمایه‌ی معنوی و علمی عظیمی برای ایران که نه‏، تشیع که نه، بل‌که جهان اسلام هستند. فقط با نگاهی گذرا به دوران نزدیک به 20 سال رهبری می‌بینیم که اگر حضرت آقا نبود، مملکت امام زمان روحی فداه تا کنون صد کفن پوسانده بود؛ دشمن دانا و دوست نادان با ارثیه‌ی خمینی کبیر چنان معامله‌ای کرده بودند که نه از تاک نشان می‌ماند و نه از تاک‌نشان.
خطرات فراوانی در کشور با هدایت‌های الهی این مرد بزرگ، دفع شد؛ تهدیدات تبدیل به فرصت شدند؛ و چشم جهان به درخشنده‌گی جمهوری اسلامی ایران خیره ماند.
بی شک در تثبیت نظام اسلامی عوامل و ارکان مهمی باید در کنار هم قرار بگیرند. مردم ایران با سربلندی در امتحانات بزرگ و تاریخی و الهی از خود این لیاقت را نشان دادند که رهبری چون خامنه‌ای بزرگ را در بر بگیرند و  با اطاعت از او صفحات پایانی تاریخ بشریت را از آن خود کنند.
بگذریم از کسانی که هنوز در شک بین رهبر و مرجع متحیرند. چندی پیش در محفلی، دوستی سخن از اعلمیت کرد که به زعم ایشان حضرت آقا روحی فداه وقت کافی نداشته‌اند برای تحقیق و فعالیت در حوزه‌ی فقه و بنابراین نمی‌توان درباره‌ی اعلمیت ایشان یقین داشت! اگر چه بنده، به «صغرا کبرا چینی» اهل علم مسلط نیستم، اما با منطق عامیانه‌ی خود می‌توانم از اهل علمی که اعتبار خود را ازتوقیع شریف «و اما الحوادث الواقعة ...» می‌دانند، سوال کنم که اگر حضرت صاحب روحی فداه فردا ظهور کنند، پرچم وکالت و نمایندگی خویش  را به دست کدام‌یک از مراجع فعلی می‌سپارند؟ آیا به جز دست توانای سید علی روحی فداه هیچ بازویی توانایی آن را دارد؟
ودر ضمن همانطور که مرحوم امام با آنهمه فعالیت سیاسی را داریم که باز با این قدرت در مباحث علمی صاحب نظر هستند وهمینطور نیز حضرت آقا
آیا اعلمیت امری است که فقط توسط «دو نفر عالم عادل» قابل توثیق است و تجربه‌ی عملی 20 ساله برای اعلمیت و ارجحیت در مقابل چشم نگران میلیون‌ها شیعه‌ی اثنا عشری و مسلمان قابل اعتنا نیست؟! به راستی غایت فقه کجا است؟ آیا چون حضرت امام جعفر صادق علیه افضل الصلوات و الثنا امکان تشکیل حکومت را نداشتند و بنا بر این به تشکیل حوزه‌ی علمیه روی آوردند، پس پیروان مکتب تشیع می‌بایست به تقلید از ایشان فقط خود را در کوشه‌ی مدارس و حجره‌ها زندان کنند و از سرنوشت امت اسلام خود را به دور نگه‌دارند و آیا مراد از تقلید مورد نظر در احکام فقهی، از چه کسی حقانی است؟
با دوست طلبه‌ی دیگری که اخیرا به مقام فقاهت متجزی نائل آمده‌اند، صحبت می‌کردم. ایشان شهادت می‌دادند که در درس علمای فراوانی شرکت کرده‌اند، از جمله آیات عظام وحید، مرحوم فاضل، مرحوم تبریزی، مکارم و ... حتی منتظری اما می‌گفتند با این‌که حضرت آقا درسشان بیش از سه روز در هفته نیست، اما اگر درسشان از بقیه‌ی علما قوی‌تر نباشند چیزی از علمای حاضر کم ندارند.
در پایان، ذکر یک نکته را خالی از لطف نمی‌دانم:
پس از تصمیم خبره‌گان درباره‌ی رهبری معظم له، علما احساس وظیفه کردند که برای روشن شدن عوام الناس، فقاهت حضرت آقا روحی فداه را گواهی کنند؛ همانند گواهی فقاهت حضرت امام توسط بعضی از علما در زمان شاه.
برای حقیر از همه جالب‌تر، پیام حضرت آیت الله جوادی آملی مفسر کبیر عصر ما بود. پیام ایشان با این آیه‌ی شریفه آغاز شده است:
مَا نَنسَخْ مِنْ آیةٍ أَوْ نُنسِهَا نَأْتِ بِخَیرٍ مِّنْهَا أَوْ مِثْلِهَا أَلَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللّهَ عَلَىَ کلِّ شَیءٍ قَدِیرٌ
سوره بقره آیه 106
هر آیه‌ای را نسخ کنیم یا آن را به [دست] فراموشى بسپاریم بهتر از آن یا مانندش را مى‏آوریم مگر ندانستى که خدا بر هر کارى تواناست؟
خمینی و خامنه‌ای روحی فداهما هر دو از آیات محکم الهی هستند که باید آنان را عزیز داشت و از بی‌حرمتی‌ها و مس آنان توسط ناپاکان جلوگیری کرد.
منبع با کمی ویرایش:http://bazm.blogfa.com/post-98.aspx


=========================

امام خامنه ای+اعلمیت+بهاء الدینی

امام خامنهای روحی فداه یک آیه محکم الهی